Hesaplanmasını istediğiniz alanı boş bırakın, diğerlerini doldurun.
Diltiazem, non-dihidropiridin sınıfı bir kalsiyum kanal blokeridir. Kalp kası hücreleri ve damar düz kas hücrelerindeki L-tipi yavaş kalsiyum kanallarını bloke ederek etki gösterir. Bu blokaj, kalbin ileti sistemi üzerinde belirgin yavaşlatıcı etkilere ve damarlarda gevşemeye (vazodilatasyon) yol açar. Bu özellikleri, onu acil servis ve kardiyoloji pratiğinde, özellikle hızlı ventrikül yanıtlı (HVY) Atriyal Fibrilasyon (AF) veya Atriyal Flutter gibi supraventriküler taşikardilerde (SVT), kalp hızını güvenli bir aralığa çekmek için değerli bir intravenöz (IV) tedavi seçeneği yapar. Bu hesaplama aracı, diltiazem idame infüzyon dozlarını ayarlamak için sağlık profesyonellerine yardımcı olmak amacıyla tasarlanmıştır.
Diltiazem'in antiaritmik etkisinin temelini, kalbin ileti sistemindeki atriyoventriküler (AV) düğüm üzerindeki güçlü etkisi oluşturur. AV düğüm, kalbin kulakçıkları (atriyumlar) ile karıncıkları (ventriküller) arasında bir "elektriksel kapı" görevi görür. Diltiazem, bu kapıdaki kalsiyum kanallarını bloke ederek:
Bu iki mekanizma sayesinde, atriyal fibrilasyondaki gibi kaotik ve hızlı atriyal uyarıların birçoğu ventriküllere ulaşamaz. Sonuç olarak, ventriküllerin kasılma hızı, yani hastanın nabzı, kontrol altına alınmış olur.
Diltiazem infüzyonu, belirli ritim bozukluklarının acil yönetiminde kullanılır:
En yaygın kullanım alanıdır. Hemodinamik durumu stabil olan (yani kan basıncı çok düşük olmayan) ancak nabzı hızlı (genellikle >100-110/dk) olan hastalarda kalp hızını kontrol altına almak için kullanılır. Tedavi genellikle iki aşamada uygulanır:
AV düğümü içeren dar QRS'li düzenli taşikardileri normal sinüs ritmine döndürmek için (kardiyoversiyon) adenozinden sonra ikinci basamak bir ajan olarak kullanılabilir.
Diltiazem, 1960'larda başlayan kalsiyum kanal blokerleri (KKB) alanındaki yoğun araştırmaların bir ürünüdür. İlk KKB olan verapamil'in 1962'de sentezlenmesinin ardından, dünya çapındaki ilaç şirketleri bu yeni ve umut vadeden molekül sınıfı üzerinde çalışmaya başladı. Diltiazem, bu süreçte Japon ilaç firması Tanabe Seiyaku Co., Ltd. (günümüzde Mitsubishi Tanabe Pharma'nın bir parçasıdır) tarafından 1970'lerin başında sentezlendi ve geliştirildi.
İlk olarak 1974'te Japonya'da anjina (göğüs ağrısı) tedavisi için piyasaya sürüldü. Daha sonra yapılan klinik çalışmalar, özellikle AV düğüm üzerindeki belirgin etkilerini ortaya koydu ve bu da onun atriyal fibrilasyon gibi aritmilerin tedavisinde de değerli bir araç olmasını sağladı. 1982 yılında ABD Gıda ve İlaç Dairesi (FDA) tarafından onaylanan diltiazem, verapamil ve nifedipin ile birlikte ilk nesil kalsiyum kanal blokerlerinin temel taşlarından biri haline geldi ve kardiyovasküler tıpta yaygın bir kullanım alanı buldu.
Diltiazemin atriyal fibrilasyonda hız kontrolü amacıyla kullanımı, çok sayıda klinik çalışma ve uluslararası kılavuzlarla desteklenmektedir.