Wells Kriterleri (Pulmoner Emboli)

Pulmoner Emboli şüphesi olan hastalarda klinik olasılığı değerlendirin.

+3
+3
+1.5
+1.5
+1.5
+1
+1

Wells Kriterleri (PE) Hakkında Detaylar

Wells Kriterleri, pulmoner emboli (PE) veya halk arasında bilinen adıyla akciğer pıhtısı şüphesi olan hastalarda, hastalığın klinik ön olasılığını standardize bir şekilde değerlendirmek için kullanılan bir klinik karar aracıdır. Bu skorlama sistemi, hastanın öyküsü ve fizik muayene bulgularına dayanan 7 kriteri puanlayarak, PE riskini düşük, orta veya yüksek olarak sınıflandırır. Temel amacı, hangi hastaların daha ileri tanısal testlere (örn. D-dimer, BT pulmoner anjiyografi) ihtiyaç duyduğunu belirlemektir.

Kriterler ve Puanlama

Aşağıdaki 7 kriter değerlendirilerek toplam bir puan elde edilir:

Skorun Yorumlanması ve Yönetim

Toplam puana göre hastanın PE riski ve sonraki adımlar belirlenir. Genellikle iki farklı yorumlama modeli kullanılır:

Toplam Puan Geleneksel Model (3 Seviyeli) Basitleştirilmiş Model (2 Seviyeli)
0 - 1Düşük RiskPE Olasılığı Düşük
2 - 6Orta Risk
> 6Yüksek RiskPE Olasılığı Yüksek

Günümüzde en yaygın kullanılan yaklaşım, 2 seviyeli basitleştirilmiş modeldir:

Klinik Yargının Önemi: Wells Kriterleri, güçlü bir araç olmasına rağmen, klinik yargının yerine geçmez. Hekim, tüm klinik tabloyu, hastanın risk faktörlerini ve alternatif tanıları göz önünde bulundurarak nihai kararını vermelidir.

Geliştiricisi: Dr. Philip S. Wells

Wells Kriterleri, adını Kanadalı bir hekim ve tromboz alanında önde gelen bir araştırmacı olan Dr. Philip S. Wells'ten almaktadır. Dr. Wells ve Ottawa Üniversitesi'ndeki ekibi, 1990'ların sonu ve 2000'lerin başında venöz tromboembolizm (VTE), yani DVT ve PE tanısını standardize etmek ve rasyonelleştirmek amacıyla bir dizi çalışma yürüttüler. O dönemde, VTE tanısı büyük ölçüde hekimin subjektif yargısına dayanıyordu ve bu durum gereksiz görüntüleme testlerinin sıkça yapılmasına neden oluyordu.

Dr. Wells'in amacı, hastanın öyküsü ve basit fizik muayene bulgularını kullanarak VTE olasılığını objektif bir şekilde puanlayabilen basit klinik tahmin kuralları oluşturmaktı. Bu çabalar sonucunda, hem DVT hem de PE için ayrı ayrı Wells Kriterleri geliştirildi. 2000 yılında yayımlanan PE için Wells Kriterleri, klinisyenlere PE şüphesi olan bir hastaya yaklaşımda net bir yol haritası sunarak, D-dimer ve görüntüleme gibi kaynakların daha akılcı kullanılmasını sağladı ve dünya çapında acil tıp ve iç hastalıkları pratiğinde standart bir araç haline geldi.

Literatür ve Kaynakça

Wells Kriterleri'nin geliştirilmesi, doğrulanması ve klinik uygulamadaki yeri hakkında bilgi veren bazı temel akademik kaynaklar aşağıda listelenmiştir.

Feragatname: Bu skorlama sistemi, eğitimli sağlık profesyonelleri için bir karar destek aracıdır. Klinik kararlar, sadece bu skora değil, hastanın genel durumu ve hekimin klinik yargısı gibi faktörler de göz önünde bulundurularak verilmelidir.